De eerste twee jaar ziekte van werknemers, dienen werkgevers het loon door te betalen. Het risico van de loondoorbetalingsplicht bij ziekte kunnen werkgevers afdekken met een ziekteverzuimverzekering. Deze verzekering geeft alleen een uitkering voor de directe kosten van ziekteverzuim. Dat is de loonschade en eventueel een percentage van de werkgeverslasten. Er zijn twee varianten verzuimverzekeringen. Dit zijn de Conventionele verzuimverzekering en de Stop Loss verzekering.
De Conventionele verzuimverzekering wordt in de meeste gevallen afgesloten door kleinere werkgevers (tot ca. 100 werknemers). Er volgt een uitkering zodra een werknemer meer dan een vooraf aantal afgesproken dagen ziek is. Dit is het eigen risico / wachtdagen.
De Stop Loss verzekering is bestemd voor de grotere werkgevers (vanaf ca. 100 werknemers). In dit geval leggen werkgevers een bepaald bedrag vast, waarvan zij verwachten dat zij dit bedrag kwijt zijn aan de loondoorbetaling van hun werknemers. Voor alle loonschade die werkgevers boven dit bedrag kwijt zijn wordt er een uitkering gegeven. Dit bedrag wordt het eigen behoud genoemd.
Op het moment dat een werknemer vier weken is hersteld, kan deze persoon op de verzuimverzekering worden aangemeld. In veel gevallen kan een DGA niet worden meeverzekerd op de verzuimverzekering. Dit omdat een DGA geen werknemer is in de zin van de sociale verzekeringswetten. Daardoor is hij niet gehouden aan de regels van de Wet verbetering Poortwachter. Er zijn enkele verzekeraars waar een DGA onder voorwaarden wel kan worden meeverzekerd.